Men eg var stolt likevel! Beina er det jo ikkje noko galt med, men det ristar og bevegar seg i skuldra når eg går likevel. Eg har jo ingen fatle.
Her står eg på brua og filosoferar for meg sjølv.
Det gjekk lang tid å gå, for det var jammen ikkje ein treningstur. Men det var godt for både kropp og sjel å få kome seg ut i frisk luft og berre nyte naturen og sjå på kor fint vi eigentleg har det her!
Idyllisk eller? Ja, det er det!
Fine hestane som beiter, Rotsethornet i bakgrunnen, litt haustfargar som bryt seg fram mellom alt det elles så fine, frodige og grøne!
Det er berre å sette nasa i været og kjenne på den gode seinsommardufta og nyte livet!
Slike dagar er gull verdt!
Botnasanden.
Langgrundt og flott!
Og eit "selfie" som bevis på at eg faktisk kom meg heilt til Botnasanden!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar