Nostalgi

De har vel sette reklama for Tine yoghurt, der ein mann set på trappa og spis yoghurt, og han sjølv som liten gut dukkar opp ved sidan av? Guten spis av ein yoghurtboks fra "gamledager", og eg blir skikkeleg nostalgisk av den yoghurtboksen! :) Og reklamen er kjempebra synes no eg.

Mann:"Hvem er du?"
Gut: "Jeg er deg vel."
Mann: "Hmm"
Gut: "Hva er det som har skjedd med håret'a?"
Mann: "Det forsvant det"
Gut: "Oi da!"
Mann: "Du veit Synne? Hun i B-klassen som kaster sånn... Hun blir kona di"
Gut: "Synne?"
Mann: "Jepp!"
Gut: "ÆSJ!!"

Vi hadde vel berre melonyoghurt og sviskeyoghurt, iallefall som eg kan hugse, og når det kom jordbær og skogsbær så var det revolusjon!

Og sjekk kva eg fann i butikken i dag!! 

ARTIG! :) Sikkert kjempegod, og betre enn dei meir "moderne",

det er eg heilt sikker på!

Vinterhygge inne!

Hausten kom brått i år også, men den har regna vekk. Og plutseleg kom vinteren, som julekvelden på kjerringa osv! Då var det koseleg i går og sete inne, fyre i omnen, tenne stearinlys og berre late seg i sofaen.
Men ein ting eg gjorde var å realisere ein idé eg kom på for 2 dagar sidan. Eg har vore på jakt etter ein stor vase eller glaslykt som eg kan ha stein/sand i med lys. Eg har ikkje funne noko som passar enno.
Men så kom eg på at eg har ei hylle i kjellaren full av gamle norgesglass, så kvifor ikkje prøve å bruke dei til noko fornuftig? Nesten som at EG skal lage heimelaga sylte eller noko slikt og ha det oppi dei?

Så då vaska eg eit par av dei, fylte dei med grå, fin stein/sand, la eit par-tre blanke større steinar oppi som pynt, og eit telys. Og jaggu vart det ikkje lekkert! Om eg no skal få sei det sjølv!

No står dei i vinduskarmen på stova og er så fine, og det gav fint lys også. Spesielt koseleg var det når snøen piska inn i glasruta bak.
Det kan hende det er finare å ha dei på kjøkkenet, sidan det er der norgesglas skal vere... Men eg har no fleire på lur, så dei kan no settast fram både her og der!

Ellers har eg ikkje gjennomført andre av mine utrulege kreative idéar(!), men eg har ein på lur i hovudet mitt som eg håper på å få tid til å realisere snart! Tida vil vise! Kjekkare å gjere slike ting, enn å liste tak og karmar, skifte dører og legge golv, lekte ned eit lite tak og legge takpanel... Off, fristen på dei tinga er til jul har vi tenkt. Spørs om det skjer?!
Inntil ånda kjem over meg ang det, så er det kjekkare med slike småsysler som blir fort ferdig.

Lillepigge er blitt "Tjukkebollen", og han også merkar at det er blitt vinter! Han går ikkje så ofte ut for å ete lenger no, og er blitt 1160 gram! Det skal halde i dvale! Så det spørs om han driv å slumrar litt og førebur seg.
Dette biletet er teke for 1 veke sidan. Kanskje det er siste gongen eg får halde han før til våren?

No må eg halde han med begge hender omtrent. Så det er rart å tenke på at i august var han sååå liten, og at han med godt stell, god mat, loppekur og mykje trim, har blitt så stor og fin!
Sjå så liten han var!

Lille nurket vårt!

I dag er det fredag, og eg fekk eit lite "føre" på jobb. Så i dag fekk gutta servert sjokolademuffins med vaniljekrem inni. Mmmmmm! Det var ein suksess!

Denne eine var til ein kunde! :)

God helg!

Nedkjølingstid

No er tida komen for at Lillepigge skal førebuast på vinterdvale. Det er med stor sorg at vi har måtte flytta han ut i entreen der det no berre er 12-13 grader. Stakar lille venn er sikkert einsam der, og så er det så kaldt! :o

Forrige helg var han veldig rastlaus og uroleg. Då stod han inne i innergangen og hadde det varmt og godt, hadde stor kasse og fortsatt plastbalja si som hus. Han fekk også kome på stova og sprang rundt på golvet og hadde det supergøy. Trur vi da! :) Virka iallefall slik! Vi kosa med han, og han tok ein liten blund i hendene på Rune. Han var ute fleire timar og sprang både laurdag og søndag.

Kosa seg med leikekameraten sin

Her får han litt avokado og tek maten rett frå fingrane mine

Fornøgd liten rakkar som slafsar og tygg

  Artig å kravle rundt på Rune, og her tittar han fram mellom magen og arma hans!

Og så sove litt:

Låg først enno meir sammenrulla enn dette, men etterkvart stakk alle labbane ut og slapt til sida.

Søndags morgon hadde han velta baljen, innhaldet var dratt utanfor, og han låg under ei avis og sov. Viste oss klart at balja var for liten og at han trengte større bol. Skikkeleg kaos oppi der.
Så då henta vi opp den fine trekassa og klargjorde den. Mykje oppriven avis og makulert papir i "soverommet", og avis i botnen i "stova" si. Der bygde han seg bol og styra på. Måtte mykje papir til for at han skulle få lage seg både varme veggar og tak inni der. Sjølv om tumleplassen er mindre, så er soverommet større, og det virkar som han trivst godt oppi der. Trass kaldt rom.
Han har vorte rolegare, og spis mykje, til og med tørrfôr no. Så det er tydelege teikn på at han førebur seg på å sove ei stund.

Vi skal vege han i helga, så ser vi om han nærmar seg kiloen. Han var 917 gram forrige helg. Og det viser iallefall at han har trivst og et godt!

Det blir trist for oss å setje han vekk. Tenk at naturens gang er slik! At når han får det kaldt, så sovner han og går i ein slags "koma". Og blir det varmt så vaknar han!

Slik kunne eg ønske det var for oss mennesker også! Berre ete meg tjukk og feit, og når november kom så kunne eg berre gått og lagt meg under ei varm dyne, bli vekt igjen på julaften, og berre lagt meg til att heilt til våren! :) :) :)
DET hadde vore kjekt! :) :)

Piggsvin har skjønt greia dei! :) :)

Virker kanskje som alt handlar om Lillepigge i heimen for tida. Og det er nesten sant! Ein dag eg skulle sjå på den nye Kid-butikken i Ørsta, så såg eg to skapningar i hylla som glante på meg. Og kva var det?
Jau, 2 stk STORE piggsvinbamsar til 500kr!! Du verden så søte dei var! Det var like før eg kjøpte ein, berre for moroskuld! Synes piggsvin-ting dukkar opp over alt for tida. Rart det?

Ser ikkje så store ut i hylla, men hylla var djup og bamsane sammenknørva!

Synes ein slik hadde fungert som pute i sofaen min i vinter. Som erstatning av Lillepigge! 

Neeeeei, ingenting kan erstatte Lillepigge! Men spørs om eg må kjøpe ein slik raring som trøst likevel...